Kuala Lumpur’daki Petronas Kuleleri ve New York’taki Dünya Finans Merkezi binalarının da aralarında bulunduğu birçok eserin mimarı Arjantinli Cesar Pelli, ABD’nin New Haven şehrinde 92 yaşında yaşamını yitirdi.

Kuala Lumpur’daki Petronas Kuleleri ve New York’taki Dünya Finans Merkezi binalarının da aralarında bulunduğu birçok eserin mimarı Arjantinli Cesar Pelli, ABD’nin New Haven şehrinde 92 yaşında yaşamını yitirdi.

Başta ABD olmak üzere, dünyanın birçok yerinde şubesi olan Pelli-Clarke-Pelli mimarlık şirketinin kurucusu Pelli, 1998-2006 yıllarında dünyanın en yüksek gökdeleni unvanına sahip olan Kuala Lumpur’daki Petronas Kuleleri, New York’taki Dünya Finans Merkezi ve Hong Kong’daki Uluslararası Finans Merkezi binası gibi birçok esere imza attı.

Pelli, ABD’nin önde gelen üniversitelerinden Yale Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde 1977-1984 yıllarında dekanlık yapmasının yanı sıra eserleriyle Amerikan Mimarlar Enstitüsü Altın Madalya Ödülü gibi birçok mimarlık ödülü de kazandı.

Arjantin’in Tucuman eyaletinde 1926’da dünyaya gelen Pelli, üniversite eğitimini Tucuman Üniversitesi’nde tamamladıktan sonra 1952 yılında yükseköğrenime başlamak için ABD’ye taşınmış ve yaşamını orada sürdürmüştü.

Dünyanın sayılı mimarlarından biri olan ve yarattığı eserlerle tarihe adını kazıyan duayen mimar Cesar Pelli’nin ölümü dolayısıyla bir açıklama yapan INDER Başkanı ve Teknik Yapı Yönetim Kurulu Başkanı Nazmi Durbakayım, açıklamasında, kendisiyle tanışmış olmaktan dolayı duyduğu memnuniyeti ve Pelli’yi anlattı. İşte Nazmi Durbakayım’ın konuya ilişkin açıklaması:

“Üniveriste yıllarından itibaren eserlerini takip ettiğim Duayen mimar Cesar Pelli’nin bir eserinin de Türkiye’de olmasını hayal etmiştim. Bu fırsatı 2005 yılında yakaladım. Ataşehir’de Uphill Court projesini tasarlarken esinlendiğimiz Petronas Kuleleri’ni incelemek için Kuala Lumpur’a gittim. Bu eseri yakından incelediğimde, hayranlığım bir kat daha arttı ve mimarını tanımak için içimde sonsuz bir istek doğdu.

İstanbul’a döndüğümde New Haven’daki Pelli Clarke Pelli Mimari Ofisi’nden kendisi ile görüşmek içinbir randevu talebinde bulundum. Altı ay sonrasına 11.00 – 11.30 arasına bir randevu verdiler. Eşim ile birlikte New York’a sadece bu randevu için gittik. Kendileri bizleri bir limuzin ile otelimizden aldırdı.

Birkaç binanın zemin katlarının birleştirilmesinden oluşmuş,takriben binbeşyüz metekarelik ofisin giriş kapısı içerdeki mütevaziliğin habercisi,kapıda karşılayan üstat da temsilcisi idi.

Ofis çok büyük, ancak içindeki eserler ve yaratıcıları çok daha büyüktü. Çalışanların işlerini aksatmadan sürdürürken, size göz ucu ile verdikleri içten hoş geldinizmesajları bile kurumsal bir kültürün eseri idi. Bizim mimari ofislerde bir arkadaşımızın çalıştığı alanda nerde ise üç kişi çalışıyordu.

Üstadın sade döşenmiş odasına, o güne kadar yapmış oldukları Gran Torre Santiago, Wells Fargo Center, Key Tower, Carnegie Hall Tower gibi niceleri ve bizi buralara sürükleyen Petronas Twin Towers projelerinin maketleri arasından onları hayranlıkla izleyerek geçip ulaştık. Ofisinin bir köşesinde bulunan kahve makinasında hazırladığı kahveleri, bizzat kendi elleriyle ikram ederek, samimiyetinin abartısız olduğunu gösterdi.

Üstadın mütevazı odasında, yarım saat olarak öngörülmüş görüşme3,5 saat sürdü. Sürenin uzaması sadece bizden kaynaklanmadı. Üstadın Türkiye’ye olan ilgisi ve bizleri daha iyi tanımak istemesi sohbetimizi daha da derinleştirdi. Sonunda, kendisi iki sene önceden söylemem şartıyla bir projemizi yapmaya söz verdi. Yani, cebimde bu güne kadar kullanamadığımbir Pelli kartı var.

GÜLE GÜLE BÜYÜK USTA, MİMAR SİNAN’IMIZ BAŞTA OLMAK ÜZERE TÜM USTALARA SELAM GÖTÜR.”